ຕອນໃກ້ແຈ້ງ ຝັນວ່າອ້າຍເຮົາເອົາເງິນ ໑ ລ້ານບາດໄປຊື້ລົດສະປອດມາຂີ່ ເປັນລົດໄຮເທັກແຮງ ເພິ່ນພາແຟນເພິ່ນຂັບເລາະໄປໂຊ ແຕ່ເສັ້ນທາງທີ່ໄປນັ້ນຂ້ອນຂ້າງກັນດານເລັກນ້ອຍຈົນຮູ້ສຶກແປກໃຈ ສ່ວນຂ້າພະເຈົ້າແລະພັນລະຍາກໍຂັບນຳຫຼັງໄປ ຈົນໄປຮອດສະຖານທີ່ແຫ່ງນຶ່ງທີ່ມີລານກວ້າງ ມີຕົ້ນໄມ້ໃຫຍ່ຢູ່ກາງ ແຜ່ກິ້ງກ້ານສາຂາເຮັດໃຫ້ເກີດຮົ່ມເງົາອັນກວ້າງໃຫຍ່ ມີເດັກນ້ອຍຫຼາຍຄົນຢືນຢູ່ບໍລິເວນໃກ້ກັບກົກໄມ້ໃຫຍ່ນັ້ນ ພ້ອມກັບຈຸດທີ່ເປັນລັກສະນະບ່ອນຂາຍເຄື່ອງ. ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າຍ່າງໄປຮອດແລ້ວ ກໍພົບວ່າບໍ່ເຫັນອ້າຍແລ້ວ ເຫຼືອພຽງຕົວຂ້າພະເຈົ້າແລະພັນລະຍາ ເຊິ່ງລາວເອົາເຂົ້າທີ່ຢູ່ໃນບັ້ງໃຫ້ກິນ ບອກວ່າເດັກນ້ອຍວ່າເຮັດໄວ້ແຕ່ມື້ວານ. ຂ້າພະເຈົ້າລອງຊິມແລ້ວມັນເຢັນ ໆ ມີລັກສະນະຫວານເລັກນ້ອຍ. ສະຖານທີ່ນີ້ມີລັກສະນະໂດຍຮວມແລ້ວ ຄຶດວ່າຄ້າຍວັດ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນວັດ ເພາະວ່າມັນເປັນໂຮງຮຽນ. ໂຮງຮຽນທີ່ເຮັດດ້ວຍໄມ້ທັງຫຼັງ. ໄມ້ທີ່ໃຊ້ສ້າງໂຮງຮຽນນີ້ມີລັກສະນະອ່ອນຜິດປົກກະຕິ ເວລານັ່ງພິງແລ້ວ ມັນເກືອບຈະຫັກລົງໄປໄດ້ເລີຍ. ໃນບ່ອນນັ້ນເອງໄດ້ພົບກັບອາຈານຄົນນຶ່ງ ທີ່ມີຮູບຮ່າງຈ່ອຍ ຜິວເຂັ້ມ. ກໍໄດ້ລົມກັບລາວກ່ຽວກັບເລື່ອງນ້ອງສາວຂອງພັນລະຍາ ແລ້ວກໍຕື່ນຂຶ້ນມາ.
ຮູ້ສຶກວ່າກ່ອນໜ້ານີ້ຈະເຄີຍຝັນເຫັນໂຮງຮຽນເຊັ່ນກັນ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນບ່ອນດຽວກັນ. ເພິ່ນວ່າ ຖ້າຝັນເຫັນໂຮງຮຽນເກົ່າ ແມ່ນໝາຍຄວາມວ່າ ໃຫ້ລະວັງຈະຖືກຄົນຫັກຫຼັງການເຂົ້າຫຸ້ນຮ່ວມທຶນດຳເນີນທຸລະກິດຕ່າງ ໆ ຈະຂາດທຶນບໍ່ໄດ້ຜົນທີ່ກຸ້ມຄ່າ.
ເຖິງຈະບໍ່ຄ່ອຍມີເວລາ ແຕ່ກໍ່ຢາກຂຽນ ໕໕໕ ຢາກບັນທຶກຄວາມຝັນບາງຢ່າງຂອງຕົວເອງໄວ້ reference ໃນອະນາຄົດ ອາດຈະເປັນ ໒໐ ປີຂ້າງຫນ້າ ກັບມາອ່ານ ຈະມີຄວາມຮູ້ສຶກແນວໃດ ເພາະວ່ານັກວິທະຍາສາດທີ່ດີຕ້ອງຮູ້ຈັກທົດສອບ ແລະບັນທຶກຜົນ 😉
ຫມາຍເຫດ: ບລັອກນີ້ອາດຈະຫາສາລະບໍ່ໄດ້ ແລະຕ້ອງໃຊ້ວິຈາລະນະຍານອັນຍິ່ງໃຫຍ່ໃນການອ່ານ